Ülkemizi yasa boğan bir cinayet vakası, tüm detaylarıyla tekrar gündeme geldi. Genç bir kadın olan Sinem, önceki gün evinde hayatını kaybetti. Yapılan incelemelerde, evinde uzaklaştırma kararı bulunan katilinin balkondan girdiği belirlendi. Bu olay, geçerli bir koruma tedbiri olmasına rağmen, koruma sisteminin ne kadar etkisiz olabileceğini gözler önüne serdi. Sinem’in hikayesi, pek çok kadının yaşadığı şiddet ve tehdit sarmalında bir kırılma noktası oldu ve toplumu derin bir endişeye sevk etti.
Türkiye’de son yıllarda kadına yönelik şiddet olaylarında ciddi bir artış gözlemleniyor. Devlet mekanizmalarının almış olduğu uzaklaştırma kararları ne yazık ki birçok durumda yetersiz kalıyor. Sinem’in vakası, bu durumu daha da net bir şekilde gözler önüne serdi. Uzaklaştırma kararı aldıran Sinem, kendini güvende hissetmiyordu. Ancak, uygulamada bu tür önlemler alındığında gerçekte ne kadar etkili olduğu sorgulanıyor. Sinem’in katili, dışarıda olmasına rağmen onu bulmakta hiçbir zorluk çekmeden eve girmeyi başardı. Bu durum, mart ayından itibaren Türkiye’nin kadına yönelik şiddetle mücadelesinde atılan adımların yeterliliği konusunda ciddi bir tartışma başlattı. Çoğu zaman, kadınlar koruma karar almakta zorlanıyor, ya da bu karar alındığında bile ne gibi sonuçlar doğuracağı belirsiz kalıyor.
Sinem’in cinayeti, sadece bireysel bir trajedi değil, aynı zamanda toplumsal bir sorun olarak da karşımıza çıkıyor. Toplumumuzda kadına yönelik şiddetle mücadelede hala ciddi algı sorunları var. Kadınlar, birçok kez aile içindeki şiddeti kabul etmekte zorlanıyor ve güvende hissetmiyor. Bu gibi durumlarda, alınan uzaklaştırma kararlarının uygulanabilirliği üzerine ciddi tartışmalar başlatılıyor. Ücretsiz hukuki danışmanlık hizmetlerine erişim, 155 Polis İmdat hattının aktif olunması gibi konular gündeme geliyor. Ama kadının yaşadığı psikolojik baskı ve tehditler, çoğu zaman bu önlemlerin etkisiz kalmasına neden oluyor. Sinem’in katilinin başka bir kapıdan girmesi, başka bir uygun yol bularak onu takip etmesi, sistemin bu tür olaylara karşı ne kadar zayıf olduğunu gözler önüne seriyor.
Böyle trajik olayların tekrar yaşanmaması için toplumda bir farkındalık yaratmak büyük önem taşıyor. Kadına yönelik şiddet, yalnızca bir bireyin değil, tüm toplumun sorunu haline gelmiştir. Bu nedenle, hükümetin ve sivil toplum kuruluşlarının birlikte hareket etmesi, güçlü bir işbirliği ile kadına yönelik şiddetle mücadele konusunda daha etkin sonuçlar elde edilmelidir. Sinem’in hikayesi, bu konudaki sessizliğin bozulmasına ve daha fazla kadının sesini duyurması açısından bir katalizör olmalıdır.
Sonuç olarak, Sinem’in trajik ölümü, yalnızca bir cinayet vakası değil, aynı zamanda toplumda büyük bir değişim talebinin habercisidir. Kadınların hayatlarını tehdit eden bir yapının ortadan kaldırılması için daha fazla mücadele, farkındalık ve destek şarttır. Bu tür olayların bir daha yaşanmaması için, kadınların sesine kulak vermek ve önlemleri daha etkili hale getirmek hayati bir önem teşkil etmektedir.
